bölge sistemi
1969 senesinde yeşilçamın nereye gideceğini tahmin eden dergiye, ek olarak küçük bir hatırlatma yapayım. türkiye'de sinema gösterimleri bölgelere ayrılmıştı ve her bölgenin büyük salon sahipleri vardı, yapımcı yani produktör dediğimiz kişiler bölgeler ile anlaşır, onlardan bono olarak sermaye bulmaya çalışırlardı. aldıkları bonoları, istanbulda ya da başka büyük şehirlerde tefecilere kırdırtır böylelikle filmin yapımına ihtiyaç duyulan para sağlanmış olurdu, yıldız sisteminin yaygınlaştığı yeşilçamda yapımcılar ve yönetmenler yıldızlar ve bölge sahiplerinin baskısı altında kalmışlar ve çoğu zaman işbirliğine gitmek zorunda kalmışlardır . zarar etmek istemeyen bölge sahipleri ise genelde tutan öyküleri ve popüler yıldızların olduğu filmlere yatırım yapmışlardır. türk sinemasının yapımında ''bana iki kadirli, bir türkanlı aşk filmi çek getir'' sözcüklerinin altında böyle bir sistem ve ekonomik gerçek yatmaktadır. bazıları buna tröst sistemi de derler.
|